
ನೊರೆಂಟು ಮಾತಿವೆ ಮನದಲ್ಲಿ..
ಕೂಗುತಿರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕಲರವದಂತೆ,
ಮಾತನಾಡುವ ದಾರಿ ಕಾಣದೆ, ಹೃದಯವೆಲ್ಲ ಚಿಲಿಪಿಲಿ...!
ಅದು ಯಾಕೋ ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ತುಡಿತ ,
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಈ ಪರಿಚಯ, ಬಹುವರ್ಶದಿಂದ ಎಂಬಂತೆ..
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮಾತನಾಡುತಿಹುದು ಎಲ್ಲೆ ಇರದಂತೆ ..
ನಿನಗೂನು ಹೀಗೆನಾ....?
ನಿ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ ನಾ ಅರಸಿ ಬಂದರೂ
ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ ಮೈಯಲ್ಲ ಪದರು ಪದರು..!
ನಿನ್ನ ನೋಟ ಕಂಡರೆ ಎದೆಗೆ ಬಾಣವಿಟ್ಟಂತೆ,
ನಿನ್ನ ನಗೆಯ ಅಲೆಯು ಹೊಸ ಮಳೆ ತಂದಂತೆ..
ನನ್ನ ಭಾವನೆಯ ಬೇಸಿಗೆ ಆರಿ.., ನಿನ್ನ ತಂಪು ಸುರಿದಂತೆ
ಮೈಯ್ಯ ನವಿರೇರಿಸುತಿರುವುದು ನಿನ್ನ ಚಲುವೋ ಇಲ್ಲ ನನ್ನ ಒಲವೋ..?
ನನಗಂತೂ ಹೀಗೆ....ನಿನಗೂ ಹೀಗೆನಾ ?
ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡದಂಗೆ, ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ನೆನೆಯುವೆ ನಿನ್ನ
ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ನಿನ್ನ ಮರೆಯಲಾಗದೆ ಇನ್ನ
ಇರುಳು ಹನಿಯು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವ ತನಕ..
ಮಂಜಿನ ಹನಿಯು ಮೂಡುವತನಕ..
ನಿದ್ದೆಯ ಸವಿ ಮಬ್ಬಿನಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನದೇ ಹಣತೆ..
ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತಿಹುದು ಬಾಳು ಬೆಳಗುವಂತೆ
ನನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಹೀಗೆ...ನಿನಗೂ ಹೀಗೆನಾ...?
ಹಿಂದೆಲ್ಲೋ ನಾವು ಸಂದಿಸಿದ ಹಾಗೆ..
ಜೊತೆಗೂಡಿ ಕಳೆದಂತೆ ಘಳಿಗೆ..
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಭಾವನೆಗಳ ಹಂಚಿಕೊಂಡಂತೆ..
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸ್ವಭಾವಗಳ ಸಮ್ಮಿಲನವೇ ಅಪಾರ ..
ಪುಷ್ಪಗಳಿಂದ ಸಿಂಗರಿಸಿದ ಸ್ವರ್ಗದ ಹಾಗೆ...
ಮನೋಹರ ಬಾಳಿನ ದಾರಿಗೊಂದು ದಿನಚರಿ..
ಸೇರಿಕೊಂಡು ರೂಪಿಸಬಲ್ಲೆವು ಒಂದು ಸುಂದರ ಕನಸ್ಸಿನ ಐಸಿರಿ..
ಹೀಗನಿಸಿದೆ ನನಗೆ...ನಿನಗೂ ಹೀಗೆನಾ...?
********* ಭಾವಪ್ರಿಯ *********
No comments:
Post a Comment