ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಬರುತಿದೆ ..
ಆಗಸದ ತೀರದಿಂದ ...!
ಮಧುರ ಸವಿ ಧ್ವನಿ ಅದು,
ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ..
ಅವಿತು ಕರೆದಿಹುದು ...
ಮಿಂಚಿನ ಆಟಕೆ,
ಗುಡುಗಿನ ಅಬ್ಬರಕೆ..,
ಹೆದರಿ ನನ್ನಯ ಕೂಗುತಿಹುದು...
ಮನವು ಕರಗಿ ಆ ಧ್ವನಿಯನ್ನೇ
ಅರಸುತಿರುವುದು ....!
ಕರಿ ಮೋಡಗಳೇ ಕಾಡದಿರಿ ಅವಳನ್ನ ..
ನಿಮ್ಮಯ ಛಾಯೆಯ ತೆರುವು ಮಾಡಿರಿ...!
ಹೃದಯವು ಅವಳನ್ನು ಕಾಣಲು ಬಯಸಿಹುದು ..
ನನ್ನಯ ಪ್ರೇಯಸಿಯ ಬಿಟ್ಟು ಬಯಲಾಗಿರಿ ...!
ಮಳೆಯಂತೆ ವೇಗವಾಗಿ ಸುರಿದು ಬರಲಿ...
ನನ್ನೆದೆಯ ಭೂಮಿಯ ಅವಿಚುಕೊಳ್ಳಲಿ ...!
No comments:
Post a Comment